tanjomkratok

รักบังใบ กามเทพหลอกลวง เสียบศรปักทรวง..ให้ห่วงหา ให้รักแล้วไยมาริดรักราแรมไกล รักของข้าดั่งบัวบังใบบัง..มิให้ใครเห็น คร่ำครวญหวนทุกเช้าเย็น..ตรอมตรม สุดหักสุดหายหัวใจมิวายระทม สุดตรอมสุดตรมใจยิ่งคิดให้โหยหา ต้องบังรักไว้ไม่กล้า .. บอกใคร เย็นย่ำสุริยาตะวันจากตา..พามืดมิด โอ้ช่างเหมือนดวงจิตมิดมืดยามรักไกล น้ำตาตกตามตะวัน นึกแล้วหวั่นพรั่นใจ อกเอ๋ย ทำฉันใดเล่าเอย คู่ชื่นคู่เชยรักร้างเลยแรมรา ยิ่งพาให้หนาวไฉน ปองรักอย่างบัวบังใบ ต้องช้ำหัวใจเรื่อย..มา เพลงบังใบ เพลงบังใบ อัตราสองชั้น ของเก่า ประเภทหน้าทับสองไม้ มีสองท่อน ใช้ขับร้องในการแสดงโขนละคร ภายหลังมีผู้นำมาแต่งขยายขึ้น เป็นอัตราสามชั้น และตัดลงเป็นชั้นเดียวครบเป็นเพลงเถา มีอยู่หลายทางด้วยกัน ทางที่นิยมมากคือ ทางปี่พาทย์ของจางวางทั่ว พาทยโกศล เพลงนี้ในอัตราสามชั้น ยังมีอีกสองทางคือ ทางของครูช้อย สุนทรวาทิน และทางของพระยาประสานดุริยศัพท์ (แปลก ประสานศัพท์) ต่อมา ครูเอื้อ สุนทรสนาน หัวหน้าวงดนตรีคณะสุนทรภรณ์ ได้นำเพลงบังใบ สองชั้นของเก่า มาดัดแปลงและบรรจุคำร้องที่ครูชอุ่ม ปัญจพรรค์ แต่งไว้ ให้ชื

ทุกสิ่งเริ่มต้นจากตัวเรา

ตนแลเป็นที่พึ่งของตน ผู้อื่นใครเล่าจะเป็นที่พึ่งได้ ด้วยการที่ทรมานตนได้ จักได้ที่พึ่งอันได้ด้วยยาก

"แม้นเรามิได้เกิดเป็นดอกซากุระ ก็อย่ารังเกียจที่เกิดเป็นบุปผาพรรณอื่นเลย ขอแต่ให้เป็นดอกที่งามที่สุดในพรรณของเรา ภูเขาฟูจิมีอยู่ลูกเดียว แต่ภูเขาทั้งหลายก็หาไร้ค่าไม่ แม้นมิได้เป็นซามูไร ก็จงเป็นลูกสมุนของซามูไรเถิด เราจะเป็นกัปตันกันหมดทุกคนไม่ได้ ด้วยว่าถ้าปราศจากลูกเรือแล้วเราจะไปกันได้อย่างไร แม้นเรามิอาจเป็นถนน ขอจงเป็นบาทวิถี ในโลกนี้มีตำแหน่งและงานสำหรับเราทุกคน งานใหญ่บ้างเล็กบ้าง แต่เราย่อมจะมีตำแหน่งและงานทำเป็นแน่ละ แม้นเป็นดวงอาทิตย์ไม่ได้ จงเป็นดวงดาวเถิด แม้นมิได้เกิดมาเป็นชาย ก็อย่าน้อยใจที่ได้เกิดมาเป็นหญิง จะเป็นอะไรก็ตาม จงเป็นเสียอย่างหนึ่ง จะเป็นอะไรมิใช่ปัญหา สำคัญอยู่ที่ว่าจงเป็นอย่างดีที่สุด ไม่ว่าเราจะเป็นอะไรก็ตาม" ข้างหลังภาพ "ศรีบูรพา"