Posts

Showing posts from June 29, 2007
การกระทำที่น้อยนิดที่สุดดีกว ่าความตั้งใจที่หรูที่สุด ผู้ที่ใจร้อนต้องรอสองครั้ง คนฉลาดอ่านทั้งหนังสือและชีวิต อย่านำพาต่อสิ่งที่นักวิจารณ์กล ่าว ไม่เคยมีใครสร้างรูปปั้นเพื่อเป ็นเกียรติแก่นักวิจารณ์เลย ผู้ที่มีจินตนาการแต่ขาดความรู ้คือผู้ที่มีปีกแต่ไร้เท้า เมื่อคนอื่นทำให้เราเจ็บอย ่างแรง เราจะไม่มีทางหายเจ็บได้จนกว ่าเราจะให้อภัย คนที่ไม่เคยถามอาจจะรู้ทุกอย ่างหรือไม่รู้อะไรเลย การให้กำัลังใจหลังการติคือแดดท ี่มาหลังฝน เมื่อเราไม่สามารถปิดอะไรจากผู ้หญิงได้หมายความว่าเรารักเขา คนที่แสดงตนจะไม่เด่น ถ้าเราจะเอาอะไร เราต้องให้ก่อน ความสำเร็จไม่ใช่ของคงทนถาวร ความล้มเหลวก็เช่นกัน ความจำที่ดีคือความจำที่ได้ร ับการฝึกฝนให้ลืมเรื่องไร้สาระ จงระลึกว่าว่าวขึ้นเพราะต้านลมม ิใช่เพราะตามลม ความสำเร็จที่ยิ่งใหญ่เก ิดจากการต่อสู้ ความล้มเหลวและความปราัชัยชั ่วคราวต่างกันอย่างมหาศาล หากขาดจุดมุ่งหมายหลักจะประสบก ับความสำเร็จได้อย่างไร คนที่ขาดความกระตือรือร้นค ือรถยนต์ที่ขาดน้ำมัน คนฉลาดคิดสองตลบก่อนพูดหนึ่งครั ้ง
"วิธีเดียวที่จะมีเพื่อน คือการเป็นเพื่อนกับคนอื่นด้วย"
ดอกไม้ที่สวยที่สุดในโลก ยังไม่บาน บทกวีเพราะที่สุดในโลก ยังไม่ได้เขียน ภาพเขียนงามที่สุดในโลก ยังไม่ได้วาด รัฐบาลที่ดี่ที่สุดในโลก ยังไม่เกิด สังคมที่มีความเป็นธรรม ที่น่าอยู่ที่สุดในโลก ยังไม่ปรากฏ
ที่เมืองหนึ่งของประเทศกรีก เคยมีรูปปั้นแกะสลักตั้งอู่ใจกลางเมือง ปัจจุบันนี้ รูปปั้นนี้ไม่เหลือแม้แต่ซาก แต่แผ่นที่จารึกที่บรรยายเกี่ยวกับรูปปั้นยังคงเหลืออยู่ คำบรรยายเขียนไว้ในรูปแบบการสนทนาระหว่างรูปปั้นกับคนที่เดินผ่านไปมา “รูปปั้นเอ๋ย ท่านชื่ออะไร” “ฉันชื่อโอกาส” “ใครเป็นคนแกะสลักท่านขึ้นมา” “ช่างแกะสลักชื่อ ลีซีปัส” “ทำไมท่านจึงยืนเขย่งเท้า?” “เพื่อบ่งบอกว่าฉันอยู่เพียงชั่วครู่ชั่วยาม” “แล้วทำไมที่เท้าของท่านจึงมีปีก” “เพื่อแสดงให้เห็นว่าฉันจะผ่านไปอย่างรวดเร็ว” “แต่ทำไมผมด้านหน้าของท่านจึงยาวอย่างนี้” “ก็เพื่อให้คนที่พบฉัน จะได้จับฉวยไว้ได้ง่าย” “แล้วทำไมหัวด้านหลังของท่านจึงล้าน ไม่มีผมแม้แต่เส้นเดียว” “ก็เพื่อแสดงให้เห็นว่า เมื่อฉันผ่านไปแล้ว ก็ยากที่จะจับฉันได้ใหม่” จริงด้วย ทางด้านหน้าของ “โอกาส” มีผมยาวแต่ด้านหลังล้านเกลี้ยง เพราะเมื่อปล่อยให้ “โอกาส” ผ่านไปแล้ว ก็ยากที่จะจับยึดมันกลับมาได้อีก “โอกาส” จึงเร้าเตือนเราทุกคนว่า “อย่ามาต่อว่าฉัน ว่า ฉันไม่เคยมาเยี่ยมกราย เพราะบ่อยครั้งเหลือเกินที่ฉันมาเคาะประตู แต่เธอกลับไม่อยู่บ้าน ทุกวัน ฉันยืนร